کالیپر ترمز بخشی از سیستم ترمز دیسکی بوده که در بسیاری از خودروها به‌خصوص در ترمزهای جلویی استفاده می‌شود. این کالیپرها دارای پیستون‌های ترمز هستند و وظیفه آن‌ها متوقف کردن چرخ‌های خودرو با ایجاد اصطکاک با دیسک (روتور) ترمز است. درون هر کالیپر، یک‌جفت صفحات فلزی قرار دارد که به‌عنوان لنت‌ترمز شناخته می‌شوند.
زمانی که راننده، پدال ترمز را فشار می‌دهد و مایع هیدرولیک از خطوط لوله ترمز به‌داخل کالیپر رانده می‌شود، پیستون‌ها منبسط می‌شوند و لنت‌های ترمز را به‌سمت دیسک فشار می‌دهند و این مساله چرخش دیسک متصل به‌توپی را کاهش داده و درنتیجه سرعت چرخ هم کم می‌شود.
سیستم‌های دیگری مانند ترمزهای هوایی، ترمزهای نواری و روش فلینت‌استونز نیز وجود دارند؛ اما کاربرد همه آن‌ها تقریبا یکسان است؛ استفاده از اصطکاک برای کاهش سرعت. اکنون مرسدس‌بنز سیستم «ترمز از پیشرانه» (in-drive brakes) را برای خودروهای الکتریکی اختراع کرده است.
این سیستم که در بخش تحقیق و توسعه این شرکت در سیندلفینگن آلمان توسعه می‌یابد، ترمزها را در آرایشی که بسیار شبیه ترمز گیربکس عمل می‌کنند، به‌طور مستقیم در پیشرانه ادغام می‌کند. این سیستم شبیه صفحه‌کلاچ است؛ اما ویژگی‌های منحصربه‌فرد خود را دارد.
همچنین کالیپری نیز وجود ندارد؛ اما یک لنت‌ترمز دایره‌ای تعبیه شده که مستقیما به‌شفت خروجی موتور الکتریکی متصل است که روی یک حلقه ثابت خنک‌شونده با آب فشار وارد می‌کند.
به‌گفته مرسدس‌بنز، سیستم «ترمز از پیشرانه» در طول عمر خودرو نیاز به‌سرویس ندارد و به‌طور بالقوه هزاران دلار را که معمولا برای تعمیر و تعویض سیستم ترمز هزینه می‌شود، صرفه‌جویی می‌کند. حتی بقایای لنت و گرد و غبار در یک محفظه داخلی کوچک که نیازی به‌تخلیه ندارد، جمع می‌شود.
موتور خودروهای برقی هنگام رها شدن پدال گاز همچون یک ترمز عمل می‌کنند؛ زیرا این توانایی را دارند که برق را دوباره به‌باتری‌ها بازگردانند و سرعت خودرو را در این فرآیند کاهش دهند. با این حال، هنوز یک سیستم ترمز واقعی مورد نیاز است. سیستم «ترمز از پیشرانه» در حال آزمایش است و مرسدس‌بنز معتقد است در این سیستم استهلاک ترمز وجود ندارد؛ چراکه این سیستم با آب خنک می‌شود. درعین حال باتوجه به اینکه سیستم «ترمز از پیشرانه» تمام قطعات را از چرخ‌ها دور می‌کند، وزن خودرو به‌میزان قابل‌توجهی کاهش می‌یابد و همین موضوع سبب می‌شود هم خودرو کنترل بهتری داشته باشد و هم تجربه سواری را بهبود بخشد. همچنین می‌توان چرخ‌ها را بدون وجود سیستم ترمز در هر چرخ، از نظر آیرودینامیکی کارآمدتر ساخت.
سیستم ترمزی که نیازی به‌تعمیر و تعویض ندارد، موجب صرفه‌جویی در زمان و هزینه صاحب خودرو می‌شود. همچنین یکپارچه‌سازی اجزا سبب صرفه‌جویی در هزینه تولیدکنندگان و تهیه مواداولیه خواهد شد و تاثیر کمتری بر محیط‌زیست دارد.
درحالی که مرسدس‌بنز روی طراحی مجدد سیستم‌های ترمز سنتی برای خودروهای الکتریکی خود تمرکز می‌کند، سایر شرکت‌ها درحال بازنگری در کل معماری خودروهای الکتریکی هستند. به‌عنوان مثال شرکت REE با جابه‌جایی همه‌چیز از زیرکاپوت به‌پشت چرخ‌ها، رویکرد جالبی را در پیش گرفته است.
در این سیستم، موتورها، پیشرانه، فرمان، سیستم تعلیق و ترمزها همگی در پشت چرخ‌ها قرار گرفته‌اند و یک پلت‌فرم ماژولار را ایجاد می‌کنند که می‌توان روی آن هر چیزی را ساخت؛ از کامیون‌های مخصوص تحویل بسته‌ها گرفته تا خودروهای اسپرت و حتی ون‌های کمپر. اما اینکه ترمزهای جدید مرسدس‌بنز به استانداردی نوین تبدیل می‌شوند یا صرفا با هدف ارتقای کیفی خودروهای برقی لوکس مورد استفاده قرار می‌گیرند، موضوعی است که گذشت زمان آن را مشخص خواهد کرد.
