بر این اساس، کانال ویدئویی Carwow تصمیم گرفت در یک بررسی بلندبالا، عملکرد مشهورترین کراساوورهای بازار جهانی را مورد آزمایش قرار دهد.
در این بررسی یکساعته، مت واتسون، مجری این کانال بههمراه تیم خود سفری چندصد کیلومتری را بهشمال انگلستان آغاز میکند تا بفهمد هر خودرو واقعا چقدر شارژ نگه میدارد و نهایتا وقتی شارژ هر دستگاه تمام شود، چه خواهد شد؟
شرکتکنندگان این بررسی، آئودی Q4 ای-ترون، کیا EV6 GT، تسلا مدل Y، پورشه ماکان، پولستار ۴ و فورد اکسپلورر برقی بودند. نخستین شرکتکننده از برند آئودی، یک بسته باتری با ظرفیت ۷۷ کیلووات-ساعت و گستره مسافت قابل پیمایش ۵۴۰ کیلومتر را دارد.
تا پیش از انجام این تست، انتظار میرفت تسلا مدل Y براساس مشخصات اعلامشده از سوی سازندهاش، بهینهترین سیستم باتری را در میان باقی شرکتکنندگان داشته باشد؛ اما نتیجه آزمایش میدانی چیز دیگری بود. هر خودرو از مبدا، مسابقه را با شارژ صددرصد آغاز کرد و قوانین مسابقه هم بهاین صورت بود که رانندگان حق استفاده از کروزکنترل و ویژگیهای برقی صندلیها را ندارند.
شرکتکنندهها سرعت خود را تا حد مجاز جاده بالا میبرند و با کاهش شارژ باتری در حد بحرانی، سرعت را کم میکنند تا بتوانند مسافت بیشتری را بپیمایند. در ادامه، واتسون و تیمش با چالشهای مختلفی روبهرو شدند که از جمله آنها میتوان بهتاثیر حالات مختلف بر رانندگی و یافتن ایستگاههای شارژ با تعداد شارژ مناسب و مطابقت کامل برای شارژ سریع اشاره کرد.
بنا بر گزارش پدال، در نهایت پولستار ۴ برنده این رقابت شد و توانست با تحقق بخشیدن بهحدود ۹۰ درصد گستره اعلامشده توسط سازنده خود، برای سوئدیها افتخارآفرینی کند. اما باقی مدلها از مدل Y تسلا گرفته تا ماکان برقی پورشه، فاصله بیشتری را با ارقام اعلامی سازنده خود داشتند.
بهاین ترتیب مشخص است که خودروهای برقی هنوز هم تا عمل کردن بهوعده خودروسازان فاصله دارند. البته با در نظر گرفتن اینکه شرط اعلام گستره مسافت قابل پیمایش هر خودرو توسط موسسات بینالمللی آمریکا و … ایجاد شرایط یکسان و کنترلشده است، میتوانیم دلیل این اختلاف را بهخوبی درک کنیم. تنها میتوان امیدوار بود که خودروسازان در آینده و با تکیه بر فناوریهای بهینهتر، باتریهای قدرتمندتر حالت جامد و تستهای نزدیکتر بهواقعیت، خودروهای برقی را بهپای خویشاوندان بنزینیشان بهلحاظ قابلیت برسانند.